Uit de nevels van de winter,
van alle winters
breekt het ruisende peleton
op zoek naar naakte feiten.
Kasseien, regen, lintdorpen. Muur.
Omdat zonder deze inspanning
de lente niet begint
en van wielrenners valt te leren
over onze soort, homo sapiens.
De sluwen profiteren van de sterken.
Wie achterop raakt is verloren.
Soms gaat een knecht voor eigen kans.
Te laat aangevallen is te laat,
te vroeg is fataal.
De vorm van de dag. Het juiste moment.
Alles wat achteraf pas bestaan lijkt te hebben.
Liefde. Mannenlevens.
Sommige toeschouwers zijn ziende blind,
zij registreren slechts
kleurige reklamekledij op wielen
op weg naar Meerbeke.
Anderen proberen de koers te lezen
als een verhaal over hun bestaan.
In het donker staan ze nog langs de weg
zich af te vragen waar ze gebleven waren.
Rouke van der Hoek
