Modder en grind

(Gedicht voor Eli Iserbyt)

Tussen Veld en Aula zoekt hij elke dag opnieuw 
de grenzen op. Limieten liggen nooit lang vast.
Wasbord of balken, cross of koers, kruis of munt. 
Geen hindernis houdt hem tegen. Wielen zuigen  

en zingen in modder en grind. De geest is fel, 
de blik richt zich op de einder. IJzer heeft zich 
in zijn naam geschreven. Als weegschaal staat hij 
in de sterren. De beeldspraak gaat wat zwellen:  

Buskruit en poeder heeft hij in de benen en 
voor je het weet omschrijf je hem 
als natuurtalent en pocket-krijger. Man van
Bavikhove en van de hele wereld de kampioen.


Paul Rigolle