de wei oogt zomers
vei, een mazelbed
van boterbloemen
lucht diep liberaal
met tinten antraciet
een onweer dreigt
plots tussen veld en
einder een lint
van bonte truien
een peloton rupst
naderbij, maar wil
nog niet ontpoppen
’t is wachten wie zijn
kans waagt, het pak
in repen trekt
een koe graast zich
een malse weg
door groen en geel
voorlopig nog
geen spetter,
laat staan
iets te beleven
koe en renners
kauwen
nog stilte voor
de storm
Herman Laitem
